EF Ervaringen: Ayano uit Japan bij EF Boston

Ik besloot in het buitenland in Boston te gaan studeren nadat ik werd geïnspireerd door een vriend.

Afgelopen zomer ging ik op trainingskamp en de vrienden die ik daar ontmoette, inspireerden me om in het buitenland te gaan studeren. Ik besloot naar Boston te gaan nadat ik van tevoren met mijn middelbare school had overlegd en bevestigd had dat, hoewel ik als afwezig zou worden beschouwd, ik mijn vakken niet over hoefde te doen. Ik koos voor Boston omdat het niet alleen een grote stad is, maar ook veel natuur heeft en ik het gevoel had dat het een fijne plek zou zijn om te wonen.

Het leven in Boston

Vervoer in Boston is handig, en hoewel het misschien niet op de geplande tijd komt, is het frequent en goedkoop. De inwoners van Boston waren ook erg aardig en iedereen die ik de weg vroeg, hielp me met een glimlach. Ook de gebouwen in Boston zijn echt prachtig en je voelt je alsof je de hoofdpersoon in een film bent, en er zijn veel musea en universiteiten die erg interessant zijn, dus ik kan Boston van harte aanbevelen als buitenlandse studiebestemming.

Mijn gedachten over studeren in Boston

Ik vind het belangrijk om proactief te zijn als je in Boston studeert. Eerlijk gezegd kun je je tijd doorbrengen zonder iets te doen, maar dat is niet anders dan in Japan. In mijn geval probeerde ik zoveel mogelijk met mensen te praten en daardoor heb ik veel vrienden en kennissen gekregen.

Ik weet niet of ik er qua Engelse vaardigheden op vooruit ben gegaan, maar ik heb het gevoel dat ik eraan gewend ben geraakt om met vrienden in het Engels te praten, dus ik denk dat dit een geweldige manier is om je Engelse spreekvaardigheid te verbeteren.

De spijt van het niet doen zal je altijd bijblijven. Het is belangrijk of je wilt gaan of niet.

Als ik niet gegaan zou zijn, zou ik daar de rest van mijn leven spijt van hebben.

Natuurlijk maakte ik me zorgen, maar zelfs als ik me er in Japan zorgen over maakte, kreeg ik geen antwoorden. Zodra ik ging, moest ik het gewoon uitzoeken. Er waren veel mensen overzee die me steunden en ik had veel meer te leren en plezier te hebben dan de angst die ik had.

Het maakte niet uit of ik Engels kon spreken of niet. Ik vond het belangrijker of ik wilde gaan of niet. Eigenlijk ging ik erheen terwijl ik niet veel Engels sprak, maar ik had een geweldige tijd. Als je ook maar het kleinste verlangen hebt om te gaan, hoef je het alleen maar te doen!