De TOEFL Paper-Based toets was een oudere versie van het TOEFL examen en werd alleen in bepaalde landen aangeboden. Het was verreweg de minst gebruikte TOEFL toets. De TOEFL PBT week volledig af van de online TOEFL test (de TOEFL iBT). Eén van de belangrijkste verschillen was dat deze toets korter was, geen spreekgedeelte bevatte en op basis van een andere schaal werd beoordeeld.
De TOEFL PBT duurde 2.5 uur en bestond uit vier onderdelen. Het luistergedeelte was het eerste onderdeel, dat dertig tot veertig minuten duurde en in totaal vijftig vragen bevatte. De eerste helft van het luisteronderdeel bestond uit korte fragmenten en bijbehorende vragen. De tweede helft bestond uit langere opnames.
Het tweede deel van de TOEFL PBT was niet te vergelijken met welke andere gestandaardiseerde Engelse toets dan ook. Dit was namelijk het Structure and Written Expression-onderdeel, waarin de studenten gatenteksten moesten invullen en fouten in geschreven teksten moesten herkennen. Dit onderdeel duurde 25 minuten.
Het derde onderdeel toetste leesvaardigheid en duurde 55 minuten. Het bestond uit verschillende leesteksten van verschillende lengtes en bijbehorende vragen hierover.
Het laatste onderdeel van de TOEFL PBT was het schrijfgedeelte. Dit duurde een half uur, waarin één essay geschreven moest worden.
Uit de TOEFL PBT kwam een score op een schaal van 310 tot 677, dat alleen de eerste drie onderdelen van de toets bevatte. Het schrijfgedeelte zat hier niet bij inbegrepen en werd los beoordeeld met een cijfer van 0 tot 6. TOEFL PBT scores blijven twee jaar geldig en kunnen worden gebruikt op elke universiteit dat TOEFL iBT scores verplicht. De meeste Amerikaanse universiteiten vereisen een minimale TOEFL iBT score. Het behulp van een conversietabel van de ETS kunnen PBT scores gemakkelijk worden omgezet naar iBT scores.